"appDesc" = "Maak lezen onderweg leuker!\n\n⛵ Met deze service kunnen compatibele applicaties eenvoudig kleine apparaatbewegingen binnen hun gebruikersinterface tegengaan.\n\n🏝️ Dit verbetert de leesbaarheid van het scherm van een draagbaar apparaat tijdens het lopen of reizen.\n\n⚡ De service is zeer nauwkeurig ontworpen om het gebruik van bronnen te minimaliseren en de prestaties te maximaliseren. Meer informatie is te vinden op onze GitHub.\n\nIk hoop dat je dit leuk vindt 😊";
"aboutScreenAppListTitle" = "⛵ Toepassingen";
"aboutScreenAppListText" = "Lijst met app-pakketten die op dit apparaat zijn geïnstalleerd en die gebruikmaken van de functie Steady Screen:";
"aboutScreenLicenseTitle" = "🔑 Licentie";
"aboutScreenLicenseText" = "Deze applicatie is gratis en werkt zonder beperkingen. De parameters keren echter na 1 uur zonder licentie terug naar hun standaardwaarden.";
"aboutScreenGithubLink" = "Stabiel scherm op GitHub";
"openSourceLicensesTitle" = "Open source-licenties";
"dialogConsentButton" = "Accepteren";
"dialogInfoMessage" = "Schud het apparaat een beetje. Merk op hoe de achtergrondinhoud deze bewegingen verzacht, waardoor het lezen op het scherm gemakkelijker wordt.\n\nDeze functionaliteit kan eenvoudig in elke applicatie worden geïmplementeerd. Volg de instructies op GitHub.";
"dialogInfoButton" = "Ga naar GitHub";
"dialogRestoreDefaultsMessage" = "Parameters herstellen naar standaardwaarden?";
"dialogServiceDisableMessage" = "Consumer-applicaties ontvangen geen gebeurtenissen meer. Service uitschakelen?";
"serviceInactiveText" = "Service is uitgeschakeld, klik om in te schakelen.";
"menuEnable" = "Inschakelen";
"menuDisable" = "Uitzetten";
"menuTheme" = "Thema";
"menuIncreaseTextSize" = "Tekstgrootte vergroten";
"menuDecreaseTextSize" = "Tekstgrootte verkleinen";
"menuInfo" = "Informatie";
"menuRestoreDefaults" = "Standaardinstellingen herstellen";
"menuAbout" = "Over";
"menuLicense" = "Upgrade uw licentie";
"menuRateAndComment" = "Beoordeel ons";
"menuSendDebugFeedback" = "Meld een probleem";
"paramSensorRate" = "Sensorsnelheid";
"paramDamping" = "Demping";
"paramRecoil" = "Terugslag";
"paramLinearScaling" = "Lineaire schaal";
"paramForceScaling" = "Kracht schaalvergroting";
"paramSensorRateInfo" = "Hiermee wordt de gewenste sensorsnelheid ingesteld. Hogere waarden kunnen meer batterij verbruiken. Dit kan afwijken van de gemeten sensorsnelheid, omdat het systeem uiteindelijk beslist welke snelheid moet worden geleverd.";
"paramDampingInfo" = "Als u dit verhoogt, worden de bewegingen vertraagd en verzwakt, waardoor ze minder gevoelig worden voor grotere krachten.";
"paramRecoilInfo" = "Als u dit verhoogt, wordt de gevoeligheid voor kleine trillingen verminderd en worden bewegingen minder gevoelig voor grotere krachten.";
"paramLinearScalingInfo" = "Hierdoor worden de bewegingen lineair geschaald, waardoor ze groter of kleiner worden zonder dat dit invloed heeft op de berekeningen.";
"paramForceScalingInfo" = "Hiermee worden de krachten vóór de berekeningen geschaald, wat op zijn beurt de algehele omvang van de bewegingen beïnvloedt.";
"measuredSensorRateInfo" = "Huidige sensorsnelheid zoals gemeten door de app. Dit kan afwijken van de gewenste sensorsnelheid, aangezien het systeem uiteindelijk beslist welke snelheid moet worden geleverd.";
"yes" = "Ja";
"no" = "Nee";
"ok" = "OK";
"cancel" = "Annuleren";
"measuredSensorRate" = "Gemeten sensorsnelheid";
"ratePerSecond" = "%1$s Hertz";
"dialogReviewNudgeMessage" = "Vindt u deze app leuk?";
"dialogReviewNudgeMessage2" = "Bedankt! Schrijf een leuke recensie of geef ons 5 sterren in de Play Store.";
"dialogButtonRateOnPlayStore" = "Beoordeel op Play Store";
"generalError" = "Er is een fout opgetreden. Probeer het opnieuw.";
"ultimateLicenseTitle" = "Ultieme licentie";
"licenseItemAlreadyOwned" = "Licentie-item al in bezit";
"licenseSuccessDialogMessage" = "De app is succesvol gelicentieerd. Bedankt voor je support!";
"ultimateLicenseLabel" = "Ultiem";
"loremIpsum" = "(Deze tekst is ter demonstratie)\n\nDe soldaat met de groene snorharen leidde hen door de straten van de Smaragden Stad totdat ze de kamer bereikten waar de Poortwachter woonde. Deze officier ontgrendelde hun brillen om ze terug in zijn grote doos te stoppen, en daarna opende hij beleefd de poort voor onze vrienden.\n\n\"Welke weg leidt naar de Boze Heks van het Westen?\" vroeg Dorothy.\n\n\"Er is geen weg,\" antwoordde de Poortwachter. \"Niemand wil ooit die kant op.\"\n\n\"Hoe moeten we haar dan vinden?\" vroeg het meisje.\n\n\"Dat zal gemakkelijk zijn,\" antwoordde de man, \"want als ze weet dat je in het land van de Winkies bent, zal ze je vinden en jullie allemaal tot haar slaven maken.\"\n\n\"Misschien niet,\" zei de Vogelverschrikker, \"want we zijn van plan haar te vernietigen.\"\n\n\"Oh, dat is anders,\" zei de Poortwachter. \"Niemand heeft haar ooit eerder vernietigd, dus ik dacht natuurlijk dat ze slaven van je zou maken, zoals ze dat van de rest heeft gedaan. Maar wees voorzichtig; want ze is slecht en woest, en zal het niet toestaan dat je haar vernietigt. Blijf in het westen, waar de zon ondergaat, en je zult haar zeker vinden.\"\n\nZe bedankten hem en namen afscheid, en keerden zich naar het westen, wandelend over velden met zacht gras, hier en daar bezaaid met madeliefjes en boterbloemen. Dorothy droeg nog steeds de mooie zijden jurk die ze in het paleis had aangetrokken, maar nu zag ze tot haar verbazing dat die niet langer groen was, maar zuiver wit. Het lint om Toto's nek had ook zijn groene kleur verloren en was net zo wit als Dorothy's jurk.\n\nDe Smaragden Stad werd al snel ver achter zich gelaten. Naarmate ze verder kwamen werd de grond ruiger en heuvelachtiger, want er waren geen boerderijen of huizen in dit land van het westen, en de grond was onbewerkt.\n\nIn de middag scheen de zon heet in hun gezichten, want er waren geen bomen die hun schaduw boden; zodat Dorothy, Toto en de Leeuw voor de nacht moe waren en op het gras gingen liggen en in slaap vielen, terwijl de Houthakker en de Vogelverschrikker de wacht hielden.\n\nNu had de Boze Heks van het Westen maar één oog, maar dat was net zo krachtig als een telescoop en kon overal zien. Dus toen ze in de deur van haar kasteel zat, keek ze toevallig om zich heen en zag Dorothy slapen, met haar vrienden om haar heen. Ze waren ver weg, maar de Boze Heks was boos om ze in haar land te vinden; dus blies ze op een zilveren fluitje dat om haar nek hing.\n\nMeteen kwam er van alle kanten een roedel grote wolven naar haar toe rennen. Ze hadden lange benen, felle ogen en scherpe tanden.\n\n\"Ga naar die mensen,\" zei de Heks, \"en scheur ze aan stukken.\"\n\n\"Ga je ze niet tot je slaven maken?\" vroeg de leider van de wolven.\n\n\"Nee,\" antwoordde ze, \"de een is van blik en de ander van stro; de een is een meisje en de ander een leeuw. Geen van beiden is geschikt om te werken, dus je mag ze in kleine stukjes scheuren.\"\n\n\"Heel goed,\" zei de wolf, en hij rende er met volle snelheid vandoor, gevolgd door de anderen.\n\nHet was een geluk dat de vogelverschrikker en de houthakker klaarwakker waren en de wolven hoorden aankomen.\n\n\"Dit is mijn gevecht,\" zei de houthakker, \"dus ga achter me staan en ik zal ze tegemoet treden als ze komen.\"\n\nHij greep zijn bijl, die hij heel scherp had gemaakt, en toen de leider van de wolven eraan kwam, zwaaide de blikken houthakker met zijn arm en hakte de kop van de wolf van zijn lichaam, zodat hij onmiddellijk stierf. Zodra hij zijn bijl kon optillen, kwam er een andere wolf aan, en ook hij viel onder de scherpe rand van het wapen van de blikken houthakker. Er waren veertig wolven, en veertig keer werd een wolf gedood, zodat ze uiteindelijk allemaal dood op een hoop voor de houthakker lagen.\n\nToen legde hij zijn bijl neer en ging naast de vogelverschrikker zitten, die zei: \"Het was een goed gevecht, vriend.\"\n\nZe wachtten tot Dorothy de volgende ochtend wakker werd. Het kleine meisje was behoorlijk bang toen ze de grote stapel ruige wolven zag, maar de blikken houthakker vertelde haar alles. Ze bedankte hem dat hij ze had gered en ging zitten om te ontbijten, waarna ze hun reis hervatten.\n\nDiezelfde ochtend kwam de boze heks naar de deur van haar kasteel en keek met haar ene oog dat ver weg kon zien naar buiten. Ze zag al haar wolven dood liggen en de vreemdelingen nog steeds door haar land reizen. Dit maakte haar bozer dan ooit tevoren en ze blies twee keer op haar zilveren fluitje.\n\nOnmiddellijk kwam er een grote zwerm wilde kraaien op haar afvliegen, genoeg om de lucht te verduisteren.\n\nEn de boze heks zei tegen de koningkraai: \"Vlieg onmiddellijk naar de vreemdelingen; pik hun ogen uit en scheur ze aan stukken.\"\n\nDe wilde kraaien vlogen in één grote zwerm naar Dorothy en haar metgezellen. Toen het kleine meisje hen zag aankomen, was ze bang.\n\nMaar de vogelverschrikker zei: \"Dit is mijn strijd, dus ga naast me liggen en je zult geen kwaad overkomen.\"\n\nDus gingen ze allemaal op de grond liggen, behalve de vogelverschrikker, en hij stond op en strekte zijn armen uit. En toen de kraaien hem zagen, waren ze bang, zoals deze vogels altijd zijn van vogelverschrikkers, en durfden niet dichterbij te komen. Maar de koningskraai zei:\n\n\"Het is maar een opgezette man. Ik zal zijn ogen uitpikken.\"\n\nDe koningskraai vloog op de vogelverschrikker af, die hem bij zijn kop greep en zijn nek draaide tot hij stierf. En toen vloog er nog een kraai op hem af, en de vogelverschrikker draaide ook zijn nek. Er waren veertig kraaien, en veertig keer draaide de vogelverschrikker een nek, tot ze uiteindelijk allemaal dood naast hem lagen. Toen riep hij zijn metgezellen op om op te staan, en ze gingen weer verder met hun reis.\n\nToen de Boze Heks weer naar buiten keek en al haar kraaien op een hoop zag liggen, werd ze vreselijk woedend en blies ze drie keer op haar zilveren fluitje.\n\nMeteen klonk er een groot gezoem in de lucht en een zwerm zwarte bijen vloog op haar af.\n\n\"Ga naar de vreemdelingen en steek ze dood!\" beval de Heks, en de bijen draaiden zich om en vlogen snel totdat ze bij Dorothy en haar vrienden kwamen. Maar de Houthakker had ze zien aankomen en de Vogelverschrikker had besloten wat hij moest doen.\n\n\"Pak mijn stro en strooi het over het kleine meisje en de hond en de Leeuw,\" zei hij tegen de Houthakker, \"en de bijen kunnen ze niet steken.\" Dit deed de Houthakker, en toen Dorothy dicht bij de Leeuw lag en Toto in haar armen hield, bedekte het stro hen volledig.\n\nDe bijen kwamen en vonden niemand anders dan de Houthakker om te steken, dus vlogen ze op hem af en braken al hun angels af tegen het blik, zonder de Houthakker ook maar iets te doen. En omdat bijen niet kunnen leven als hun angels gebroken zijn, was dat het einde van de zwarte bijen, en ze lagen verspreid over de Houthakker, als kleine hoopjes fijne steenkool.\n\nToen stonden Dorothy en de Leeuw op, en het meisje hielp de Blikken Houthakker het stro weer in de Vogelverschrikker te stoppen, totdat hij weer zo goed als altijd was. Dus gingen ze weer op reis.\n\nDe Boze Heks was zo boos toen ze haar zwarte bijen in kleine hoopjes zag, als fijne steenkool, dat ze met haar voet stampte, haar haar uittrok en met haar tanden knarste. En toen riep ze een dozijn van haar slaven, de Winkies, en gaf ze scherpe speren, en zei ze dat ze naar de vreemdelingen moesten gaan en ze moesten vernietigen.\n\nDe Winkies waren geen dapper volk, maar ze moesten doen wat hun werd opgedragen. Dus marcheerden ze weg totdat ze bij Dorothy kwamen. Toen gaf de Leeuw een groot gebrul en sprong naar hen toe, en de arme Winkies waren zo bang dat ze zo snel als ze konden terugrenden.";